Voor het dakrek hadden we weer een hoop eisen en wensen….

Dit was ons lijstje:

  • Plaats bieden aan minstens 2 koffers
  • Als tropendak fungeren
  • We willen er op kunnen staan (luxe dakterras)
  • Een trap aan beide zijden van de cabine
  • Het voorraam beschermen tegen takken
  • Als hoekbescherming voor de cabine dienen
  • De cabine versterken
  • Geen bevestiging in de regengoot
  • Plaats bieden aan de led balk en led lampen
  • Het dakluik in functie houden
  • Uitgevoerd in RVS
  • Demontabel zijn in geval van schade
  • Dit alles toch zo compact en licht mogelijk

Bij het overleg met de vakmensen van Havast in Lisse kregen we op al onze wensen het standaard antwoord:

“Dat gaat wel lukken, want alles kan….”

Wel werd direct duidelijk dat het geen goedkope oplossing zou gaan worden. Maar ja, alles is een keuze 🙂

Alles moest op de wagen ingemeten worden. Vooral de bevestigingspunten werden een langdurige klus. Het kon alleen echt sterk worden als de rondingen van de cabine exact overgenomen werden op de steunplaten. Aan de binnenkant van de cabine werden steunplaten gelijmd met opgelaste moeren. Op de steunplaten aan de buitenkant kon het rek dan weer gemonteerd worden.

Voor op het dak werden strips gemaakt uit 2 delen. Aan de bovenzijde vlak terwijl de onderzijde de rondingen van het dak moesten volgen. De strips werden uiteindelijk vast op het dak gelijmd, Aan de strips met aangelaste moeren werd de traanplaat weer vastgezet.

Het ontwerp van de trappen bleek ook een hele klus. Wat was de juiste afstand tussen de treden? Hoe moest de bevestiging aan de onderkant op de spatborden? Welke vorm, recht gelijk aan de unit of toch de vorm van de cabine volgen? Hoe eindigen we bovenaan? Uiteindelijk kwamen we er uit, met veel passen, meten en overleggen.

Vanwege het gewicht kregen we het advies om voor dunwandig RVS buis te kiezen. Sterk en duurzaam, maar super moeilijk om goed te lassen. Voor het hoofdframe werden RVS lasbochten besteld. Om die goed en sterk te kunnen lassen werden er pasbussen gedraaid die inwendig voor een sterke las zorgen.

Tijdens het lassen moest er constant rekening gehouden worden met het kromtrekken van het rek. Tijdens het hechten van de bovenrand bleek hoe moeilijk het werken met dunwandig RVS buis is. De buizen stonden hol, bol en krom tijdens het hechten, maar uiteindelijk keurig strak en recht toen het klaar was.

Al met al een schitterend stuk vakwerk waar heel veel uren in zijn gaan zitten, maar het resultaat mag er zijn.

Kijk hier voor foto’s

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *