Op zoek naar avontuur, een camper huren? of eens een bootje proberen? Laten we met dat laatste eens beginnen. Het lijkt ons best grappig om te doen alleen hebben we allebei geen ervaring. Maar varen zonder ervaring? Toch maar eerst even googlen hoe het zit met de regels, dat is dus geen probleem, we kunnen zo het waterverkeer op. Best apart maar wel makkelijk. We huren een Staverse motorschouw van 1970 die we ophalen in Zevenbergen bij Westra Maritiem Services in Noord-Brabant gelegen aan ‘de Roode Vaart’. De naam van de boot luidt: Roode Vaert. Thuis hebben we ons natuurlijk wel voorbereid, boekjes gelezen, ons suf gegoogled en we zijn inmiddels vol vertrouwen dat we deze boot kunnen varen. Het is echt een super leuk bootje, alles aan boord om een leuke week mee op pad… nou ja… het water op te kunnen.
Nadat we onze voorraad aan boord hebben gesleept gaan de trossen los en varen we ons eerste bootavontuur tegemoet. Onze eerste vaar ervaring begint gelijk met de vuurdoop, na tien minuten moeten we al een sluis door. Dat is best spannend we zullen gelijk weten of het varen aan ons besteed is. We hebben snel door dat de super dure ‘plastic’ jachten bang voor ons zijn. Reden?: We zijn van staal, echt lol. Dat geeft vertrouwen. De sluis gaat prima, wat gelijk opvalt is de hoeveelheid alcohol die genuttigd wordt tijdens het wachten in de sluis van de schippers en hun bemanning. De sluisborrel wordt het genoemd. Oké, daar zijn we nog niet helemaal klaar voor, laten we dat maar tot vanavond bewaren als we weer voor anker liggen. In de loop van de dag slaat het weer om, zodra we het Hollandsch Diep op varen stort het van de regen en waait het behoorlijk en wat nog hele schattige piepkleine ruitenwissertjes leken, bleek met dit slechte weer, nutteloze piepende, heen en weer draaiende stokjes, die ervoor zorgde dat je niets door de raampjes zag. Gelukkig weet Google veel en via google maps konden we onze route vervolgen om zo naar de haven van Willemstad te varen. De havenmeester nam niet de moeite om uit het kantoor te komen vanwege het slechte weer, hij wees een beetje een kant op en riep:”daar achter ergens is nog wel plek!!” Oké… gelukkig stond de wind juist die kant op en zo waaiden/vaarden we naar een aanlegplaats. Nog een heel gedoe zonder boegschroef om in te parkeren, maar gelukkig was er een behulpzame schipper die even de trossen aanpakte en ons heeft geholpen met de eerste keer aanleggen.
We vermaken ons echt prima zo de hele week, we varen door sluizen, door bruggen, leggen aan in gemeentehavens en in luxe jachthavens. Dat laatste vooral leuk om de eigenaren van de luxe plastic jachten de stuipen op het lijf te jagen. We overnachten in de Biesbosch waar we tot de ontdekking komen dat daar eb en vloed is, daar blijven we gewoon nog even wat langer dan gepland. Even wachten tot we weer los komen want doordat het eb was lagen we droog. Gelukkig met de platte bodem hebben we er niks van gemerkt en konden we alleen wat later dan gepland weer verder varen.

Maar de conclusie na deze week… een bootje is niet iets voor ons. Je ziet te weinig. Op het water is heerlijk, de ‘kneuterigheid’ is leuk, maar je kijkt te vaak tegen een rietkraag aan waar we eigenlijk liever overheen zouden willen kijken. We willen verder kijken dan water en een waterkant.